Na Jubileuszowym Szlaku Nadziei: Alwernia i Czerna
W sobotę 14 czerwca 2025 r. salwatorscy parafianie wyruszyli na pielgrzymkę zorganizowaną przez ks. proboszcza Stanisława Sudoła, do dwóch Kościołów Jubileuszowych.
Pierwszym miejscem zwiedzania było Archidiecezjalne Sanktuarium Pana Jezusa Cierpiącego „Ecce Homo” w Alwerni. Alwernia to małe miasteczko, urokliwie położone na obrzeżu Jury Krakowsko-Częstochowskiej, około 40 km na zachód od Krakowa. Polska kopia włoskiej La Verna – czyli Alwernia – została przekazana duchownym – Prowincji Niepokalanego Poczęcia NMP – Bernardynom.
Nawiedzona przez nas świątynia jest budowlą wzniesioną w stylu barokowym. Mieliśmy okazję podziwiać ołtarz główny z wczesnobarokowym krzyżem, który prezentuje ideę kultu trynitarskiego. Nie pominęliśmy też okazji, aby modlić się przy ołtarzu maryjnym z wizerunkiem Matki Bożej Alwernijskiej. A przede wszystkim uklęknąć przed cudownym obrazem Pana Jezusa Cierpiącego „Ecce Homo”, umieszczonym w bocznej kaplicy.
Bardzo ważną częścią tej pielgrzymki była Msza św. odprawiana przez ks. Proboszcza i ks. Stanisława Lecha. Ks. Lech skierował do nas bardzo piękne słowa: „Wszyscy należymy do Kościoła, bo jesteśmy słabi, mamy grzechy. Kościół jednak pomaga nam wyzwolić się ze zła”. Jubileusz w Kościele jest po to, abyśmy doświadczyli Bożego Miłosierdzia. Przyjęliśmy też Komunię św. pod dwiema postaciami. Czuliśmy się jeszcze bardziej zjednoczeni z Chrystusem obecnym w Eucharystii.
Około godziny 13.00 wyruszyliśmy do Sanktuarium Matki Bożej Szkaplerznej i św. Rafała Kalinowskiego w Czernej. Tu czekał na nas przewodnik. Aż do 1805 roku klasztor był pustelnią. Po wyłączeniu kościoła z klauzury, Czerna stała się miejscem kultu Matki Bożej Szkaplerznej. Kompleks klasztorny znajduje się w Dolinie Eliaszówki i otoczony jest leśnym rezerwatem przyrody. Zwiedziliśmy kościół św. Eliasza, gdzie przed obrazem M.B. Szkaplerznej modliliśmy się Koronką do Bożego Miłosierdzia. Przewodnik oprowadził nas też po multimedialnym Muzeum Karmelitańskim, piliśmy wodę źródlaną ze studni św. Eliasza, zwiedziliśmy cmentarz zakonny przylegający do zabudowań klasztoru. Znalazł się też czas, aby w restauracji klasztornej wypić herbatę, aromatyczną kawę i posilić się pysznym ciastem. Tak wzmocnieni mogliśmy indywidualnie udać się na Drogę Krzyżową – do miejsca modlitwy i szczególnego rozważania Męki Pańskiej. O godzinie 16.00 wyjechaliśmy autokarem do Krakowa.
Krystyna Derwisz
fot: Andrzej Cyganik